Sylfida - Agata Julia Prosińska

"Przyjaźń to tylko piękne opakowanie nienawiści. Tak samo jak miłość"

Świat szesnastoletniego Bernarda Oakena legł w gruzach, gdy dowiedział się, że całe wakacje 
spędzi u nieznanej mu babki Violet w Shieldaig – zapomnianej przez Boga wsi w szkockich Górach Kaledońskich. Chłopak na miejscu styka się z oziębłością ze strony kobiety, jej nieustającymi docinkami oraz legendami o tajemniczych Duchach Żywiołów – nieśmiertelnych, potężnych 
i mitycznych istotach, które wedle słów starszej kobiety opiekują się ludzkim światem od zarania dziejów. Bernard, wiedząc, że jego babka uważana jest przez miejscowych za ekscentryczkę, nie traktuje poważnie jej opowieści. Do czasu, aż znajduje nad brzegiem Loch Shieldaig nieprzytomną dziewczynę.

~lubimyczytac.pl~

Dawno już nie czytałam niczego z tej tematyki dlatego postanowiłam to zmienić. Jak już kiedyś wspominałam nie znam się na fantastyce, więc sięgając po tę pozycję nie wiedziałam czego się spodziewać. Poszukałam po prostu czegoś w bibliotece, a ze względu na okładkę, która zwróciła moją uwagę, zabrałam ją ze sobą do domu haha Nie wiem też dlaczego każda książka fantasy po którą sięgam ma coś związanego z wodą, w tym przypadku było tak samo!

"Moja mama, kiedy miałem może pięć, sześć lat powiedziała mi, że jest różnica między zakochaniem a kochaniem. Dopiero dekadę później pojąłem sens jej słów"

Przechodząc szybko do bohaterów tak naprawdę sama nie wiem co mam o nich myśleć. Bernard był nastolatkiem troszkę innym od pozostałych. Był ogromnym fanem Sherlocka Holmesa, pisał książkę podobnego pokroju, zazwyczaj stał z boku grupy przez co dosyć często miał bliskie spotkania z muszlą pełną wody w szkolnej toalecie. Violet - babka chłopaka, była chłodna, zdystansowana, często narzekała i posiadała mnóstwo tajemnic. Jednak przyznam, że naprawdę ją polubiłam! Natomiast Autumn (imię godne obecnej pory roku) to była istota, której nie mogłam rozgryźć do samego końca. Może Wam się to uda wcześniej ;) Swoją drogą obie panie były dosyć charakterne i nieustępliwe. 
O czym możecie się przekonać w poniższym cytacie :D

"Chyba jednak byłem frajerem: nie miałem szans w starciu z tymi kobietami. I kto je nazywa słabą płcią?"

Jeżeli chodzi o całość, wychodzi raczej neutralnie. Jednak była moim zdaniem pewna wada, która pojawiała się kilka razy. Zaznaczam, że być może to moja wina gdyż nie czytał dużo książek z tego gatunku, ale uważam, że czasami było za dużo informacji naraz. Nie "obracam się" w tematyce Duchów Żywiołów, dlatego w momencie kiedy autorka zaczęła rzucać pojęciami z tym związanymi nie wiedziałam gdzie jestem. Musiałam wracać i przeczytać jeszcze raz ten fragment, żeby zrozumieć cały wykreowany świat. Myślę, że osoby, które lubią mitologię mogą się nią zainteresować, gdyż występuję tam dużo informacji o tym jak powstał świat oraz bohaterów, którzy są z tym związani. Oczywiście wszystko na swój sposób, na sposób Duchów Żywiołów! 

"Patrząc w lustro, nie dostrzegasz prawdy. Dostrzegasz upiększony fałsz. Prawdę widzi tylko ludzkie serce"

Co do autorki, wspomnę tylko, że ma ona skończone 18 lat! Kiedy po przeczytaniu książki zerknęłam na krótką notatkę o niej, byłam w szoku. Od razu pomyślałam, że jest ona przecież tylko rok starsza ode mnie haha Myślę, że jeszcze niejedna książka wyjdzie spod jej pióra, gdyż wyobraźnię ma nie z tej ziemi! Sama chętnie przeczytam kolejny tom historii Bernarda i Autumn. Może do tego momentu zacznę szybciej pojmować ów magiczny świat :D

"W takich momentach zastanawiam się, czy przypadkiem Sherlock Holmes nie miał racji co do tego, że miłość jest chemicznym defektem ludzkiego mózgu. Uczuciem przegranych, niebezpieczną wadą."