"Szukając Alaski" John Green

"Chciałam zawsze mieć coś do czytania. No ale jest tak dużo do zrobienia: papierosy do wypalenia, seks do uprawiania, huśtawki do huśtania się. Będę miała więcej czasu na czytanie, jak zrobię się stara i nudna"

Dzisiaj przychodzę do Was  z recenzją książki Johna Greena "Szukając Alaski". Jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, chociaż wiele razy słyszałam o jego twórczości. Przechodząc do sedna..Codzienność Milesa Haltera nie jest zaskakująca, nie wydarzają się niezaplanowane zjawiska, mówiąc wprost wieje nudą. Jednak wszystko się zmienia kiedy trafia on do Culver Creek szkoły z internatem gdzie spotyka wspaniałą Alaskę Young. Chłopak jest nią do bólu zafascynowany mimo tego, że doskonale zdaje sobie sprawę iż dziewczyna ma już swoją drugą połówkę. Przeciwny temu zauroczeniu jest również współlokator Milesa o pseudonimie Pułkownik. Mimo wszystko cała trójka wraz z dwojgiem przyjaciół Takumim i Larą spotykają się i prowadzą "niebezpieczne" życie na terenie szkoły, popadając przez to w różne problemy. 

Książka nie była dla mnie ogromnie wciągająca, ale czytało się ją w miarę w porządku. 

Do pewnego przełomowego momenty (dowiecie się jak przeczytacie) z ciekawością poznawałam ich nowe historię. Niestety PO tym wydarzeniu prawie ciągle autor pisał to samo, co mnie trochę nudziło. Dużym plusem tej pozycji było to, że poznałam ostatnie słowa znanych osób. Było to hobby Milesa - zapamiętywanie ostatnich słów. W książce również padały bardzo ważne egzystencjalne pytania, na które sama próbowałam odpowiedzieć. Lubię kiedy książka zmusza czytelnika do przemyśleń, a w tym wypadku mieliśmy z tym do czynienia. Dlatego gdybym miała oceniać to takie 6/10 w mojej opinii. 

"Przychodzi czas, kiedy uświadamiamy sobie, że nasi rodzice nie mogą ocalić siebie ani tym bardziej ocalić nas, że każdego, kto jest zanurzony w rzece czasu, w końcu wciąga wir - że, krótko mówiąc, odejście czeka każdego z nas"

Co do bohaterów mam odmienne uczucia. Zachowanie Milesa czasami mnie irytowało. Miewał nastroje, które powinien od siebie odrzucić na początku, żeby nie popadać w wyidealizowane marzenia. Pułkownik był normalnym chłopakiem, wiernym swoim przyjaciołom i trzymający się zasady "nigdy nie kabluj". Alaska..Sama nie wiem jaka ona do końca była. Czasami mówiła jedno, a robiła coś zupełnie odwrotnego. Za kobietami chyba nie nadążysz..Ogólnie rzecz biorąc jako całą paczkę bardzo ich polubiłam. Trzymali się razem, ufali sobie, rozwiązywali nawzajem swoje problemy, co pomogło im przetrwać PO trudnym wydarzeniu w ich życiu. Chociaż na początku nie było wcale tak różowo. 

Styl autora jest jak dla mnie bardzo przyjemny i lekki do czytania. Jednak tak jak wspomniałam czasami męczyły mnie powtórzenia, których używał pod koniec książki. 

Mam nadzieję,że kolejne pozycje, po które sięgnę Greena będą troszkę lepsze od tej i bardziej mnie zainteresują. Zapraszam Was bardzo do podzielenia się swoją opinią na temat tego autora i opowiedzenia o swoim spotkaniu z jego twórczością. Może macie zupełnie odmienne zdanie na temat "Szukając Alaski"? Może znacie godną polecenia jego pozycję? Z miłą chęcią zapoznam się z Waszymi refleksjami ♥ 

"Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiasz sobie, że przyszłość pomaga Ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, żeby uciec od teraźniejszości"